wandelen is onthaasten, 6 redenen

spoedcursus onthaasting

Wandelen, eenvoudigweg wandelen.  Het moet zowat de snelste weg naar onthaasting zijn. Bovendien verdient ‘wandelen’ echt wel een apart pleidooi. Wegens uitwaaien, nieuwe ideeën opdoen, gemoedsrust, verwondering en zo.

Of laat ik de vele voordelen maar ineens in een gestructureerder kleedje steken.

wandelen versus drukte

Ik snap de lopers wel, al lopend verbrand je veel sneller de nodige calorieën en het kost veel minder tijd. Aangezien ik ontzettend graag wandel, kan ik het echter onmogelijk als tijdverlies beschouwen. Ik wil mijn leven net zoveel mogelijk vullen met dingen die ik graag doe of waar ik van opkikker.

Hoe meer ik wandel, hoe beter ik me doorgaans voel. Bovendien is het een ideaal vertraag-de-tijd-mechanisme in een maatschappij waarbij ‘druk-druk-druk’ hoog wordt aangeschreven.

Ik pleit dus voor het omgekeerde. Ik heb respect en bewondering voor mensen die hun tijd nemen, zich niet laten afjagen en bewust kiezen om minder overbodige dingen in hun leven toe te laten. Applaus voor de te-voeters, doe mij maar minder hooi op de vork in ruil voor meer gemoedsrust.

Want hoewel haast soms broodnodig is, is het minstens zo belangrijk om even te pauzeren en stil te staan waar al die drukte vandaan komt. Of die echt wel nodig is. Is het echt wenselijk om meer drukte te ervaren in dat ene leven van je?

Klopt, al wandelend neem je heel wat minuten van je dag in beslag, je beleeft ze echter wel bewuster en meer ontspannen en laat dat nou net een gevoel zijn waar we vaak krampachtig naar op zoek zijn met onze haast.

lang leve de te-voet-modus

De boodschappen, visites, het werk, … Ik probeer overal zoveel mogelijk een te-voet-modus in te bouwen. Ook voor dingen die verder weg zijn. Ik kies er telkens voor om zoveel mogelijk gemoedsrust te scoren.

Hoe ik dat doe?

• Ik vertrek vaak veel te vroeg naar een bepaalde bestemming zodat ik ter plaatse nog even kan rondkuieren.
• Als het in de buurt is en het is voor mij geen humeurbepalend weer, ga ik steevast te voet.
• Boodschappen gebeuren te voet, met een winkeltrolley, zonder haast, ik vind het zelfs prettig.
• Ik parkeer mijn auto een x-aantal kilometers verder weg zodat ik automatisch een heen- en terugtocht voor de boeg heb. Ook thuis hoeft mijn bolide niet zonodig vlakbij de deur te staan.
• Ik neem het openbaar vervoer en doe het laatste stukje te voet.
• Laatst verliet ik een file om in een naburige gemeente rond te gaan kuieren. Ik heb er uiteindelijk ook gegeten en pas enkele uurtjes later met een leeg hoofd en dito autosnelweg huiswaarts gereden.

vele soorten wandelen

Mijn absolute favoriet is het lanterfantend rondzwerven. Geen idee hebben waar ik uitkom, wat ik tegenkom, hoelang of hoever, gewoon prettig rondstruinen. Daar kan nauwelijks een meditatie tegen op, mindful observeren.

Als ik zin heb om me wat meer af te beulen, kies ik resoluut voor een Spartaans wandelregime, dit komt in de buurt van een loperseffect hoewel het er een pak belachelijker uitziet als je me zou kruisen.

Geocachen, bordjes volgen, wandelcoaching, gaan picknicken, natuurwandelen, bedevaart en slaapwandelen. Keuze genoeg.

wandelen is gemakkelijk én gezond én goedkoop

Spotgemakkelijk zelfs. De kans op blessures is minimaal en voor een lucratieve stapper zijn er amper kosten. Je hebt er geen vereiste basisconditie voor nodig, het is een vorm van beweging die vrijwel iedereen kan uitoefenen.

Gespecialiseerder schoeisel en kledij komen pas in aantocht als je je kilometers begint op te drijven. Tot dan kan je gewoon doordeweeks de baan op. Je beweegt, hoe dan ook en dat is lekker meegenomen. Wie dagelijks 20 minuten rustig wandelt, heeft er op jaarbasis zo’n 121 uur of 5 volle dagen beweging opzitten.

wandelen werkt meditatief

Gedachten komen en gaan, dat is wat onze geest nu eenmaal doet. Vaak trappen we in de val om onze gedachten te geloven en er ons mee te identificeren. We hebben gedachten, we zijn ze niet. Bij meditatie draait het om het aandacht geven aan het moment terwijl gedachten opkomen.

Die gedachten mogen er zijn, je laat ze passeren, je houdt je aandacht zo goed mogelijk in het moment (je adem, een focuspunt of wat dan ook).

Bij wandelen ontstaat er iets gelijkaardigs. Als je met een vol hoofd vertrekt, lijkt het alsof na een tijdje de ganse gespannen inhoud traagjes wegsijpelt uit je piekerhoofd en er ruimte ontstaat voor ontspanning, voor een mild besef dat het is wat het is.

Je komt in een soort cadans waarbij je nog steeds gedachten hebt maar je hecht er minder belang aan. Ze waaien als het ware voorbij.

wandelen is de ideale tijd-vertrager

Tijdsbeleving is erg subjectief. Hoe gehaaster je de dingen aanpakt, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Hoe bewuster je de dingen vertraagt, hoe trager de seconden lijken weg te tikken.

Ons lichaam doet graag de dingen op automatische piloot, dat kost de minste energie. Autorijden, je werk, het huishouden, winkelen, … we hebben er onze routines voor. Helaas lijkt een dag hierdoor zo snel voorbij.

Nieuwe ervaringen betekent nieuwe prikkels en daardoor gaat de tijd trager. Door nieuwe dingen te doen, dien je je volle aandacht aan te spreken.

Door vaker te voet te gaan, kan je je zintuigen meer aan het werk zetten.

Je bewondert of verafschuwt enkele voorgevels, je voelt de buitenlucht, je observeert je medemens, de natuur of wat verkeersfrustratie, je deelt af en toe een ‘goedendag’ uit, je ruikt een maaltijd, …

Je dagdroomt wat, je mijmert, je gedachten vliegen voorbij. Wandelen is ideaal om het leven minder serieus te nemen.

Trouwens, we doen het al. Zowat iedereen doet wel een kort verkenningstochtje bij aankomst van het bungalowpark, de camping of je AirBnB-stek. Met een heerlijke focus komen nieuwe prikkels dan tot je toe, terwijl je hoofd een lijstje maakt van de mogelijkheden die je waarnemingen bevatten.

Is dat geen heerlijk gevoel om toe te voegen in je gewone dagdagelijkse bestaan?

tot slot: wandelen geeft je spanning

Helemaal waar. Toch zeker voor de stresskippen onder ons. Zoveel meer dat je kan doen in plaats van te wandelen, zoveel werk dat wacht, ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd, wat een tijdverlies enzovoort.

Daar is niets tegen in te brengen. Je kiest zelf hoe je je 24-uur wenst in te delen en wat je op langere termijn het meeste voldoening geeft.

Hoeveel drukte wil jij in je leven toelaten?