Embedded Files
meer uit je leven halen
Jawel, je bent helemaal goed zoals je bent. Je beseft het, je voelt het, je leeft het en toch ervaar je meer ellende dan vreugde in je leven. Er knaagt iets vanbinnen. Alsof er een onbehaaglijk monstertje in je fluistert dat er meer uit je leven te halen valt.
Is het nu dit?
In het kort: Ja, het is ‘nu’ dit. Dat wil echter niet zeggen dat het zo hoeft te blijven. Ons Moemoe helpt je graag terug op rails met 6 zachte stampen onder je gat.
je bent steeds in ontwikkeling, kies wie je wil worden
Er zit een enorme potentie in jou en die smeekt om ontwikkeld te worden. Door jezelf te sussen met ‘goed-zoals-ik-ben’ en ‘het-is-wat-het-is’ houd je je groei tegen. Het draait niet om wie je ‘nu’ bent maar wel om wie je gaat worden.
Een eikel heeft alles in zich om een volwaardige eik te worden. Zo’n eikel kan zichzelf niet eens tegenhouden om in die richting te bewegen. Zijn hele wezen zal er alles aan doen om te eiken.
Merk op dat de eikel nu als niet-boom al helemaal goed is, zelfs als zijn eikendoel mislukt en hij een kast wordt. Hij hoeft niet beter of anders te worden. Geen beuk of kastanjeboom of dunner of mooier. Hij is al ‘af’, zijn hele groeiproces lang.
Goed zijn zoals je ‘nu’ bent, het kan perfect naast groei en ontwikkeling bestaan.
Dus wat trekt er aan jou? Wat roept er om ontwikkeling? Wie wil je worden?
mekker minder en doe er iets aan
Je beperkt je groei door naar de buitenwereld te wijzen want daar ben je geen baas over. Je gooit met heel wat ‘Ja-maar!’ en legt vervolgens uit waarom dingen voor jou niet gelden of niet lukken. Je vindt dat je tijd tekort hebt. Arme jij.
Het is zinvoller al dat gemekker en frustratie in de dingen te steken die je wel controleert. Je energie is beperkt dus gebruik hem constructief.
Bovendien is het logisch dat er heel wat obstakels overwonnen dienen te worden. Onze ondertussen kleine eikenboom krijgt ook niet exact de juiste hoeveelheid licht, wind of water. Het houdt hem echter niet tegen om zich in te zetten om verder te groeien.
Wat je talenten ook zijn, je zal altijd weerstand ondervinden om die troeven ten volle tot bloei te laten komen. De kans is vrijwel onbestaande dat je onmiddellijk in een perfect klimaat belandt van optimale ontwikkeling. Dat vergt nu eenmaal daadkracht en het overwinnen van een heleboel niet leuke dingen.
leer problemen graag zien, ze gaan een heel leven mee
Ja, je hebt problemen en als die er niet zouden zijn dan was je leven perfect. Alleen, dat ultieme moment komt nooit. Wachten tot bepaalde voorwaarden vervuld zijn, het is geen verstandige strategie om iets van je leven te maken.
Je zal altijd problemen hebben, hoe goed het ook met je gaat. Elke keuze brengt nieuwe problemen met zich mee, of je nu rijker, gezonder of succesvoller wordt.
Je ligt liever wakker van het feit dat je spaargeld niet opbrengt dan dat je geen spaargeld hebt.
Je twijfelt liever tussen twee jobaanbiedingen dan geen werk te hebben.
Je ergert je liever aan je levenspartner dan dat ze haar koffers pakt.
Je bent liever te dik dan echte honger te kennen.
Het is dus kunst om ervoor te zorgen dat je betere problemen krijgt.
Hoe jij met problemen omgaat, bepaalt in grote mate wat voor persoon je bent. Zonder tegenslagen kan je nooit bewijzen tot wat je allemaal in staat bent. Hoe vreselijk een situatie ook mag zijn, je hebt steeds de keuze om ze nog slechter of een tikkeltje beter te maken.
Het gegeven dat je zo af en toe kansen krijgt en dat je een aantal talenten en dus mogelijkheden bezit, houdt natuurlijk ook in dat je beperkingen hebt. Aan jou om hiermee om te gaan.
plezier blijft niet leuk
We zijn geprogrammeerd om de weg van de minste weerstand te kiezen en dus ervaren we dingen die moeite kosten als onprettig. We vertonen uitstelgedrag en willen ons ‘goed’ voelen dus vluchten in dingen als Netflix, roze koeken en likes geven.
Hoewel ‘leuk’ blijft dat niet duren. Je voldoening in het leven daalt en de sleur komt erin. Continu een goed gevoel najagen geeft geen voldoening. Plezier is een afwisseling. Je wil een beetje zinvolheid in dat leven van je pompen.
Het idee dat wij ons leven zelf in handen kunnen nemen en hierdoor mee ons lot bepalen is een ongelooflijk grote drijfveer voor je geluksgevoel. Je richt je op iets wat mogelijk onbereikbaar lijkt en gaat er toch voor, je maakt er het beste van terwijl je weet dat de kans op falen groot is.
Dat streven, dat overwinnen van obstakels, dat maakt het leven zinvol. Je richt je op een hogere zaak, op iets dat je vanbinnen echt wil, op iets wat aan je trekt. Je leeft er voor en maakt offers. Zo ervaar je voldoening. Die dingen zijn daarom niet leuk. Er zijn plezierigere dingen als voor je zieke vader zorgen maar het geeft je wel voldoening als je voelt dat dit is wat je moet doen. Wat beters heb je te doen in dat ene leven van je?
lang leve de dood
Ooit ga je dood en dat is fantastisch nieuws. Het is immers de ultieme trap onder je achterwerk, de wakkerschudder bij uitstek. Het maakt dat je tijd op aarde hier beperkt is en dat idee dwingt je om na te denken hoe jij leven wil.
Dat hoeft geen comfortabele denkoefening te zijn. Met de dood in het vizier maak je veel gemakkelijker onderscheid in wat echt belangrijk voor je is en wat niet. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die de dood in de ogen gekeken hebben en nadien het roer van hun leven geheel omgooiden. Omdat ze hun prioriteiten plots heel helder kregen. In het licht van de dood stellen je huidige angsten en worstelingen veel minder voor en houdt er weinig je tegen om te doen wat je te doen staat.
De ontkenners krijgen er een lekker existentieel rot gevoel bij dat ze wel even kunnen wegduwen door genot na te jagen maar dat gegarandeerd terug komt sluimeren. Je weet immers best wel van jezelf of er meer uit te halen valt of niet.
Kijk, je weet nog niet voor wanneer het is maar je wil waarschijnlijk wel het gevoel hebben dat je hard genoeg geleefd hebt. Ten volle, eruit halend wat er voor jou binnen jouw omstandigheden inzat. Dat je je best gedaan hebt met de kaarten die je kreeg, idiote genen, toeval en tegenslagen inclusief.
zet je frustratie om in actie, aan de slag met je angsten
Je leven vorm geven gaat niet van een leien dakje. Hoewel je bepaalde dingen vlot voor elkaar krijgt, ga je ook op weerstand botsen, op angsten en beperkende overtuigingen.
Want kan ik wel gaan zwemmen terwijl mijn kinderen langer bij de oppas blijven?
Wil ik wel minder uit eten gaan om meer geld over te houden?
Durf ik mijn televisie het raam uit gooien of mijn smartphone in niet-storen-modus zetten?
Wie ben ik als ik stop met drinken?
Wat als mijn liefde niet beantwoord wordt?
Hoe gaat mijn omgeving hierop reageren?
Voel je de ellende en het verzet al komen? Uitstekend! Groei gaat steevast gepaard met pijn. Als het geen pijn doet, is het nepgroei en gewoon meer van hetzelfde.
Een peuter leert enorm veel uit zijn frustraties. Dingen die niet lukken worden duwtjes in de rug om bij te leren. Frustratie is immers een uitstekende ontwikkelingsmotor. Teveel pijn houdt je tegen daarom is het slim om je stapjes zo klein mogelijk te houden, dat neemt de weerstand weg. De groeipijn dient dus kleiner te zijn dan de pijn van de huidige ervaring. Begin klein.
De sleur van teveel Netflix doet je ellendiger voelen dan 1 km hardlopen.
De batterijen uit je afstandbediening halen, doet minder pijn dan jezelf televisie ontzeggen.
Geen ongezond voedsel meer in de kast gaat vlotter dan afblijven van lekkers.
Het mediteren van één minuut per dag is doenbaar en minder pijnlijk dan piekeren.
dus ga ervoor, richt je eigen bestaan in
Iets maken van je leven hoeft niets opvallends of zichtbaar voor de buitenwereld te zijn. We zijn helemaal vrij om zelf alle betekenis aan ons bestaan te geven. Dat hoeft niet Nelson-Mandela-stijl, een straatbarbecue dekt die lading evenzeer.
Een papa die vaker speelt met zijn zoon.
Een luisterend oor voor je collega’s.
Iemand die altijd op tijd komt.
Tonen dat alleen niet hetzelfde als eenzaam is.
Iemand die hoffelijk is in het verkeer.
Wat voor iemand wil jij worden?
Report abuse