Positief leren denken? STOP!

leren positief denken over jezelf

Er wordt een hoop bagger geschreven over positiviteit. Langs de ene kant heb je de doorgeschoten positiviteitsgoeroes. Zij reiken formules aan om instant geluk te bekomen en toveren de wereld door middel van een lucratief stappenplan om in een aards paradijs waar lepra en ingegroeide teennagels als hemels ervaren worden.

Aan de andere kant het leger doemdenkers dat elke vorm van optimisme de grond moet inboren. Want we zijn allemaal rot tot in de kern. In die optiek is een betere wereld een illusie en zal de zondvloed spoedig naderen.

Tijd om dus voor Ons Moemoe om het kaf van het koren te scheiden.

positief leren denken werkt

Als je ervan uitgaat dat de dingen best gunstig zijn, dan gaat je brein op zoek naar bewijzen voor die overtuiging. Je brein werkt immers als een filter. Positief denken is in die zin even realistisch als negatief denken. Als je bij regenweer concludeert dat fietsen er helaas niet meer inzit of dat je eindelijk gezellig die serie kan gaan bekijken, heb je in beide gevallen gelijk. Dat het regent, is de realiteit, die is niet controleerbaar. Hoe je naar dat voorval kijkt wel.

Je kan je brein dus trainen om positiever naar de wereld te kijken. Hierdoor maak je een stofje (dopamine) aan dat je blijer doet voelen. Bovendien zijn er onderzoeken die uitwijzen dat positivisme ook je prestaties, energiepeil en je creativiteit verbetert.

Daar komt weinig magie aan te pas. Op zich is het erg logisch dat als je je aandacht richt op wat goed loopt, dat het dan lijkt alsof je er meer van ervaart.

Van nature doen we echter andersom.

• We onthouden de keren dat we voor het rode licht staan en niet de keren dat we vlot passage hadden.
• Er zijn veel meer droge dan natte dagen in ons landje.
• We leven in een tijd die veiliger dan ooit is en de globale armoede neemt af.

De wet van Murphy werkt dus in twee richtingen.

Negatieve gedachten loslaten? Pak ze vast!

Positief denken wil niet zeggen dat je geen pijn meer voelt of dat het leven niet mag tegenzitten. Het draait dus niet om een goed gevoel maar om het beste te maken van je omstandigheden. Door jezelf te focussen op wat wél loopt en waar je dankbaar voor bent, cultiveer je optimisme en dat is een zinvolle bril om mee naar de wereld te kijken.

Het draait niet om het doen alsof alles perfect is. Je hoeft geen illusies te creëren. Als je in een periode van pure ellende zit, zet dan stappen terug en duik in je pijn, dicht bij jezelf en de mensen aan wie je wat hebt. Bouw langzaamaan terug heel klein op: dankbaar om een tas thee of warm water uit de douche. Wees mild voor jezelf, dat ben je waard. Je hoeft helemaal niet de vrolijke klojo uit te hangen als je daar geen zin in hebt. Het leven mag best een berg kak voor je zijn.

• Dus niet: ‘Ik mag niet verdrietig zijn want ik …’
• maar eerder: ‘Ik ben verdrietig en dat mag er zijn.’
• ‘Waar heb ik nu behoefte aan?’
• ‘Hoe kan ik iets vriendelijks doen voor mezelf?’

lekker balen in het hier-en-nu

Negatief denken is het nieuwe ‘God-ziet-u’ geworden. Je wil niet betrapt worden op pessimistische praat, daar is het leven te kort voor. Hier-en-nu moet het gebeuren.

Onzin. In het hier-en-nu mag je je ook ongelukkig voelen. Het idee dat een pijnvrij leven bestaat, is tegelijk de veroorzaker van de pijn. Het omarmen van het lijden kan op zijn beurt dan weer juist een verademing zijn. Hoef je alvast niet meer te streven naar een of andere zweverige dimensie.

opgepast met positiever worden, doemdenken heeft een functie

Je mag mediteren wat je wil, als je huis in brand staat, moet je blussen. Positief denken wordt vaak verkeerdelijk gebruikt als een soort geruststeller. Als een doen-alsof-er-niets-aan-de-hand-is.

Hoewel doemdenken in onze huidige Westerse wereld niet meer zo nuttig is als vroeger, is het nog steeds een prima tegengif. Stel je maar eens je ergste nachtmerrie voor. Ga eens radicaal uit van dat worst-case-scenario.

• Wat dan?
• Wat zou je doen?
• Wat is werkelijk het ergste dat er kan gebeuren?
• Hoe ga je dan handelen?

Door hierover na te denken, kan er een vreemd soort gemoedsrust ontstaan. Mogelijk besef je dat het allemaal nog wel meevalt als je angsten echt werkelijkheid zouden worden. Misschien kan je vooraf reeds bepaalde acties uitvoeren ter preventie. Of je ziet in dat het hele boeltje nauwelijks te controleren valt en dat het dus ook verder weinig zin heeft om je zorgen te maken. Dankjewel doemdenken dus.

de paradoxale bijdrage van ellende

Ik slaap regelmatig in shiftjes van vier uur en dan moet ik eruit. Een kapotte rug waar ik al veel over gevloekt heb. Maar waar ik vroeger een pijnvrij lichaam als normaal beschouwde, ben ik nu ontzettend dankbaar voor de dagen dat het effectief zo is. Blijer zelfs dan vroeger omdat ik er mij simpelweg bewuster van ben dat die dingen niet evident zijn.

Of hoe ellende je leven beter maakt. En ik ben niet alleen. Er zijn mensen die door een burn-out meer in balans zijn gekomen, ex-kankerpatiënten die meer genieten van het leven of mensen die zich energieker voelen nu ze noodgewongen gezonder door het leven moeten.

Niet dat je je lijden daarom koestert. Uiteraard had je bepaalde dingen liever anders gezien. Maar de oplossing voor ellende ligt in het accepteren en niet in het ontkennen ervan.

kies voor positief handelen in plaats van te leren positief denken

Nog belangrijker dan positief denken is positief handelen. Los van hoe je jezelf voelt. Je weet best wat hiermee bedoeld wordt. Kiezen voor wat het juiste is om te doen, tegen je emoties in, het is een waardige vaardigheid om te ontwikkelen.

En het werkt pijlsnel andersom. Vaak krijg je positieve resultaten terug waardoor je automatisch positiever in het leven gaat staan en zo versterk je continu dat ganse proces.

Kiezen voor positief handelen dus. Wat is tenslotte het alternatief?