Embedded Files
lief assertief
Komt-ie … Neen!
Voila, moeilijker is ‘neen zeggen’ niet. Nu jij nog.
Je grenzen aangeven en bewaken is op zich erg simpel. Ons Moemoe geeft je graag 6 brutale tips om vlotter grenzen te stellen en op te komen voor jezelf. Je verdient respect!
Extra bonus: je hoeft nadien niet meer dezelfde situatie 73 keer te herkauwen met jezelf als verbale winnaar.
een mentale fokda is de eerste stap
Het valt op dat wie over zich heen laat wandelen vaak niet te hoog met zichzelf oploopt. Waarom zou iemand je respecteren als je jezelf niet respecteert? De goede verstaander hoort de roep naar zelfzorg hier al klinken.
Als je zorg draagt voor jezelf, gaan anderen dat automatisch ook meer doen. Je leert het ze onbewust aan. Een mentale fokda leren zeggen is hierin de eerste oplossingsgerichte stap.
Letterlijk in je hoofd met diep genot en een zucht van opluchting.
Mijn partner verwacht dat ik zijn sokken opruim? Fokda!
Mijn baas vraagt dit aan mij omdat ik steeds ‘ja’ zeg? Fokda!
Staan mijn volwassen kinderen hier nu weer? Fokda!
Fokda! Op alles wat je ergert en kijk wat het met je doet.
opkomen voor jezelf, twee basisregels
Grenzen aangeven kan je gemakkelijk samenvatten in 2 regels.
regel één: Je geeft zo helder mogelijk aan waar het voor jou stopt.
regel twee: Je handelt naar je gestelde grenzen.
‘Ik vind het onaanvaardbaar dat je tegen mij roept. Als je blijft roepen, beëindig ik onze communicatie.’
‘Ik ervaar jouw bijbabbelen-met-vriendinnen als een schending van mijn privacy, dit heeft een negatieve impact op mijn vertrouwen naar jou toe en op die manier ook op onze relatie. Ik vind dat je problemen in de eerste plaats intern dient te bespreken. Op deze manier ervaar ik geen respect in onze relatie.’
‘In mijn huis kan ik je drugsgebruik niet langer aanzien. Ik zie je heel erg graag en net daarom wordt vanaf nu onder dit dak geen drugs meer getolereerd. Je bent enkel nuchter welkom.’
‘Je bent voor de tweede keer te laat aan tafel deze week. Ik pik dat niet. De volgende keer verwittig je mij of je eet niet mee.’
En dan komt de zware dobber natuurlijk als je serieus genomen wil worden.
Je legt op of gaat weg als er geroepen wordt.
Je zet je zoon op straat.
Je straft je kind.
Gevolg: drama.
grenzen stellen kan pijn doen, wees onwrikbaar
Onthoud waarom je je grenzen wou aangeven en trap niet in de dramaval. Kansen zijn er genoeg geweest. Als voorvallen zich blijven herhalen, is de les niet geleerd. Dat is een bittere pil maar neem ze voor jezelf toch maar in.
Onderhandel niet en ga je niet verantwoorden. Je bent in het begin al duidelijk geweest.
En ja, dat doet pijn en daarom is het vaak ook zo moeilijk om grenzen te stellen. We zijn bang voor de gevolgen. Dus cijferen we onszelf liever weg voor het comfort van de overtreder.
Fokda! Jij verdient respect, punt!
je naasten verdienen jouw grenzen
Hoe zwaar de gevolgen ook kunnen zijn, je doet het om te helpen. Je wijst het gedrag af, niet de persoon. Dankzij jouw grenzen geef je mensen de kans om over hun gedrag te reflecteren.
Grenzen aangeven doe je uit liefde en ze niet aangeven doe je uit angst.
Dus stel grenzen aan de mensen én vooral aan de mensen die je graag hebt. Gun hen inzicht in wie jij bent, in jouw waardensysteem. Geef hen dat grote cadeau. Je zal erom gewaardeerd worden.
geen grenzen stellen is oneerbiedig
Het getuigt van weinig respect als jij je grenzen niet durft aan te geven. Dan handel je bewust naar hoe jij denkt dat de ander is of doet.
Je gaat de overtreder zowaar sparen. Jij hebt echter niet namens de overtreder in te vullen hoe deze is of hoe hij zich mogelijk gaat gedragen. Bovendien ontneem je hem de kans om het tegendeel te bewijzen.
Je kan dus enkel bij jezelf blijven en vanuit jouw waarden kiezen of je iets al dan niet tolereert.
Wees dus eerbiedig en geef je grenzen aan.
gezonde grenzen in kleine dingen
Teveel werk aannemen, je volwassen kinderen betuttelen, dansen naar de pijpen van je oude moeder, je poetshulp teveel krediet geven en langer op een feest blijven voor je zatte vent. Je gaat sneller over je grenzen heen dan je denkt.
En dat is goed nieuws, genoeg klein oefenmateriaal om aan de slag te gaan. In kleine stapjes. Als je voorheen altijd een ja-knikkend dutske geweest bent, is de metamorfose mogelijk zo groot dat men bij ‘Dutske 2.0’ zowaar in een lachbui schiet.
Dus kijk eens rond in dat dagdagelijkse leven van je.
Waar laat jij over je heen lopen?
Waar zit de spanning?
Welke kleine ergernissen kan je al tot stilstand brengen?
Van rondslingerende onderbroeken tot nooit gaan tanken, tijd om met je frustraties naar buiten te komen.
Uiteindelijk doe je het voor jezelf. Je grenzen aangeven en afspraken maken.
Je verdient respect. Dat ben je waard.
Report abuse