Net zoals je met een mes een boterham vol hemelse choco kan smeren, kan je er ook je buurman mee doen zwijgen. Dat mes op zich is niet ‘slecht’ en dat geldt ook voor onze digitale technologie. Je smartphone is louter gereedschap.
Realtime filemeldingen, een app om op afstand je huis te verwarmen, notificaties om je ontstekingsremmers in te nemen, de communicatie met je buitenlandse minnaar, het onthouden waar je auto staat en online je aambeienzalf laten leveren.
Een smartphone heeft de kracht om je levenskwaliteit flink de hoogte in te jagen. Ondanks privacyschendingen, cyberpesten en scrollende tijdsverspilling is een bestaan zonder technologie vele malen harder voor de mens.
Er zijn geen planten bekend die spontaan beslissen om niet meer te groeien. Alle natuur is ingesteld op vooruitgang dus ook de mens. ‘Niks doen’ is nauwelijks te verdragen voor onze hersenen en dus gaan ze steeds op zoek naar prikkels. En daarom neem je genoegen met een krakende radiozender in je wagen of lezen we de ingrediënten van de ontbijtgranendoos.
Zelfs als je besluit om lekker te niksen, ben je bezig. Zonnen, slapen, lezen, swipen, drinken, wandelen, neuspeuteren, nagelbijten, schminken, krabben, … zolang het maar niet niks is. Zelfs meditatie, het ultieme niksen, draait om focus. Het hele hier-en-nu is duiken in puur bewustzijn en daar heb je alerte hersenen voor nodig.
Onze hunkering naar afleiding is dus niets om je mentale zweepslagen voor te geven. Het is een zuiver ingebakken menselijke reflex. Afleiding is bovendien niet fout. Lang leve gedateerde magazines in wachtkamers of souvenirwinkeltjes op luchthavens. Contexten genoeg waar afleiding meer dan welkom is.
De meesten van ons vertoeven echter niet zo vaak in wachtkamers of op luchthavens. Grijpen naar je smartphone op momenten waar het geen meerwaarde is, is afhankelijk gedrag.
Dien je echt Whatsapp te checken als je met je kind in de tuin speelt?
Dient die sms bekeken te worden terwijl je luistert naar je goede vriendin?
Dien je echt het pedicure-resultaat van de buurvrouw te ‘liken’ tijdens een etentje?
Afgeleid worden is onvermijdelijk. Afgeleid willen worden is een keuze.
Afleiding is altijd de gemakkelijkste keuze. Onze natuur staat ingesteld op overleving en wil zo spaarzaam mogelijk omgaan met energie. Reageren met een ‘lachend kakske’ is zuiniger dan ‘echt werken’ en geeft je kortstondig nog het gevoel iets nuttigs te doen.
Om diezelfde overlevingskansen te verhogen streven we naar vooruitgang en gruwelen we van saaiheid. Je biologie geeft niet om mindfulness en zal je er tijdens een romantisch diner aan herinneren dat de droogkast straks nog opgezet dient te worden.
En anders nemen die ontelbare reclames je wel mee naar een ideale droomwereld. Duizenden producten roepen om jouw aandacht en zelfs als je al die prikkels krijgt buitengesloten, begin je spontaan te dagdromen.
Zo vaak vertoeven we dus niet in die echte hier-en-nu-werkelijkheid. Zelfs met kilo’s wilskracht ben je gedoemd te mislukken. Het is strategischer om een prikkelarme levensstijl te creëren zodat afleiding minder kans krijgt.
de mens is gewoon barslecht in ‘niets doen’
Is de ‘buienradar’ noodzakelijk om je bedpartner te bevredigen?
afleiding is sterker dan discipline
de kracht van voldoening, ‘genieten’ is een idioot doel
de kracht van verveling en diep werk, saai is best hip
de kracht van aandacht, het tegengif voor een smartphoneverslaving
wees bewonderenswaardig en negeer je smartphone in gezelschap
ook denken is een vorm van afleiding
uitstelgedrag
tijdverspilling
onproductief
zombiemodus
je ervaart een saai leven
je ervaart onzekerheid
je wil verbondenheid
eis je leven op, ontwerp een mentale afleidingsbunker
geef je leven vorm door van afleiding een constructieve keuze te maken
minderen met je smartphone is geen poging maar een besluit
Maak tijd voor je offline leven!
besef dat online tijd een flauw afkooksel is
later terugblikken op dat leven van je